GPS - ท่องเที่ยว - TRAVEL - บทสวดมนต์ - แกลเลอรี่ - PHOTO - ท่องเที่ยวประเทศไทย
วันเสาร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2558
หนังสือเดินทางท่องเที่ยวอุทยานแห่งชาติประเทศไทย [ Passport ]
วันพุธที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2558
การอุทิศส่วนบุญส่วนกุศล
การอุทิศส่วนบุญส่วนกุศล
วันนี้จะขอฝากญาติโยมไว้ การอุทิศส่วนกุศล และการแผ่ส่วนกุศลไม่เหมือนกัน การแผ่ คือ
และการให้บิดามารดานั้นก็ไม่ต้องออกชื่อแต่ประการใด ลูกทำดี มีปัญญา ได้ถึงพ่อแม่ เพราะใกล้ตัวเรา พ่อแม่อยู่ในตัวเรา เราสร้างความดีมากเท่าไรจะถึงพ่อแม่มากเท่านั้น เรามีลูก ลูกเราดี ลูกมีปัญญา พ่อแม่ก็ชื่นใจโดยอัตโนมัติ ไม่ต้องไปบอก
บทกรวดน้ำ (อุทิศส่วนกุศล)

บทกรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวร
ข้าพเจ้า ขออุทิศบุญกุศลจากการเจริญภาวนานี้
ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายของข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้าได้เคยล่วงเกินท่านไว้
ตั้งแต่อดีตชาติถึงปัจจุบันชาติ ท่านจะอยู่ภพใดหรือภูมิใดก็ตามขอให้ท่านได้รับผลบุญนี้
แล้วโปรดอโหสิกรรมและอนุโมทนาบุญแก่ข้าพเจ้า ด้วยอำนาจบุญนี้ด้วยเทอญ
อโหสิกรรม
อโหสิกรรม👻
การให้อโหสิกรรม ก็คือการให้อภัยความผิดพลาดพลั้งที่ผู้อื่นกระทำต่อตนนั้นเอง ดั้งนั้น ผลของการให้อภัยนี้ย่อมเกิดแก่ผู้ให้นทันที แม้ผู้ที่ตนให้อโหสิกรรมจะไม่รู้ตัวก็ตาม ผลที่ว่านี้คือ การดับทุกข์ในใจเพราะไฟโทสะ ความโกรธ พยาบาทอาฆาตจองเวรของตัวผู้ให้ได้อย่างมอดมิด เกิดเป็นความสงบเย็นในใจ เพราะไม่คิดจองเวรจองกรรมต่อกันอีกต่อไป
ในเรื่องนี้ พระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญ ได้แนะนำไว้ว่า
“ การอโหสิกรรม หมายความว่า เราไม่โกรธ ไม่เกลียด เรามีเวร มีกรรมต่อกัน ก็ให้อภัยกัน อโหสิกันเสีย อย่างที่ท่านมาอโหสิกรรม ณ บัดนี้ ให้อภัยซึ่งกันและกัน พอให้อภัยได้ ท่านก็แผ่เมตตาได้ ถ้าท่านมีอารมณ์ค้างอยู่ในใจ เสียสัจจะ ผูกใจโกรธ อิจฉาริษยา อาสวะไม่สิ้นไหนเลยล่ะท่านจะแผ่เมตตาออกได้ เราจึงไม่พ้นเวรพ้นกรรมในข้อนี้การอโหสิกรรมไม่ใช่ทำง่าย”

บทอธิษฐานขออโหสิกรรม
กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัญจิจจะกัมมัง
อะสัญจิจจะกัมมัง ขะมันตุเม อะโหสิกัมมัง ภะวะตุ เม
กรรมใดๆ ไม่ว่าจะเป็นกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่ข้าพเจ้าได้ทำล่วงเกินแก่ผู้ใด ทั้งโดยตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ในภพชาติใดก็ตามขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงโปรดยกโทษ ให้เป็นอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า อย่าได้จองเวรจองกรรมต่อกันอีกเลย
แม้แต่กรรมใดที่ใครๆ ทำแก่ข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้ทั้งสิ้น ยกถวายพระพุทธเจ้าเป็นอภัยทาน ขอจงดลใจให้เขาเหล่านั้นกลับมีเมตตาจิต คิดเป็นมิตรกับข้าพเจ้า เพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อกันตลอดไป
ด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้า พร้อมทั้งครอบครัวตลอดจนวงศาคนาญาติ ผู้มีอุปการะคุณของข้าพเจ้า พ้นจากความทุกข์ยาก ลำบากเข็ญใจ ความทุกข์อย่าได้ใกล้ ความเจ็บไข้อย่าได้มี ขอให้มีความสุขสวัสดีมีชัย เสนียดจัญไร และอุปัทวันตรายทั้งหลาย จงเสื่อมสิ้นหายไป นึกคิดปรารถนาสิ่งใดที่เป็นไปโดยชอบประกอบด้วยธรรมแล้วขอให้สิ่งนั้น จงพลันสำเร็จ จงพลันสำเร็จ จงพลันสำเร็จเทอญ นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ