สวัสดีท่านผู้ชมทุกท่าน นี้คือบล็อกความทรงจำที่ตัวข้าพเจ้าได้ไปมาเอง ถ่ายรูปเอง เป็นการท่องเที่ยวหาความสุขให้กับตัวข้าพเจ้าเอง ไปกับเพื่อน ไปกับแฟน ไปกับครอบครัว ไปทำบุญ ไปบริจาค ฯลฯ และไปหลายๆอย่างหลายๆที่ และหลายๆที่ ที่ไปนั้นก็โดยรถส่วนตัวบ้าง รถเพื่อนบ้าง รถไฟบ้าง สิ่งที่นำทางไปให้ถึงจุดหมายปลายทางนั้นก็มีส่วนประกอบเยอะมากเพื่อให้ถึงจุดปลายทางอย่างปลอดภัยและรวดเร็ว..ไอ้ตัวข้าพเจ้าเองก็ไม่รู้เส้นทาง คนที่ไปด้วยก็ไม่รู้เส้นทางแล้วจะทำไงล่ะ ...555 งง!!!++!! หาซื้อแผนที่ ...แผนที่ก็มีกี่อย่างล่ะเยอะเลย อันแรกเลย แผนที่ประเทศไทยทั้งประเทศก่อนเลยเพื่อเอาไว้ดูเส้นทาง อันที่สอง แผนที่ท่องเที่ยวแต่ล่ะจังหวัดหรือแผนที่จังหวัดที่จะไปเที่ยวกันจะได้หาสถานที่ท่องเที่ยวง่ายและสะดวกขึ้น..........
ครั้งหลังๆก็ไปเที่ยวสะดวกยิ่งขึ้นยอมไปซื้อเครื่องนำทางที่เรียกว่าเครื่องGPS นำทาง (ของจีน) แรกๆก็ใช้ไม่เป็น ปรับโน้นปรับนี้ ปรับหาเส้นทางลัด (ตัวปัญหาเลยขอบอก....อย่าได้ไปปรับมันเลยเมนูนี้ ) เพื่อจะได้ไปถึงเร็วๆ แต่รู้อะไรไหมช้ากว่าเดิมครับ..555..มันพาหลงทางครับพี่น้องครับ หลงทางยังไง?มันพาเข้าป่าครับ บางเส้นทางก็พาลัดไปถูกนะแต่ก็เอาซะเหงื่อตกกันเลย ไม่มีรถวิ่งสวนมาสักคัน หรือนานๆจะมาที แบบว่ามันจะพาลัดเข้าหมู่บ้าน ลัดเข้าทางไปไร่ไปนาของชาวบ้านเลยนะ โผล่มาอีกทีที่ไหนว่ะ...ไปตอนกลางวันไม่เท่าไหร่นะ แวะถามเขาได้...ไปตอนกลางคืนสิ..งานเข้าแบบเต็มๆมืดแปดด้านเลยหันหน้าเข้าหากันเลยทางไหนดี...(ต้องบอกไว้ก่อนสถานที่ๆ ข้าพเจ้าไปกันก็จะเป็นทางธรรมชาติ อุทธยานแห่งชาติ เที่ยวป่า เที่ยวเขา..ประมาณนี้ ) จะไปถามใครก็ดึกแล้วปิดไฟนอนกันหมดล่ะ บางทีเราก็ไปกันดึกกะจะไปให้ถึงเช้าพอดีเอาบรรยากาศเช้าๆสักหน่อยประมาณนั้น
***ช่วงหลงทางนี้แหละเป็นช่วงตื่นเต้นเมื่อท่านหลงทางตอนกลางคืน !!! เพื่อนผู้ชายก็ไม่เท่าไหร่นะแต่!!คุณสังเกตเพื่อนผู้หญิงสิ นั่งนิ่งเลยเหมือนเจออะไรบางอย่าง อิอิ ถามอะไรก็ไม่ตอบ บางครั้งเพื่อนที่ไปด้วยบางคนเขามีจิตสัมผัสเห็นโน้นเห็นอะไรต่างๆนานานะครับ ต้องเข้าใจเพื่อนอย่าไปเซ้าซี้ ช่วงกำลังหลงทาง เพราะเขากำลังกลัวอยู่ (บางครั้งผมจะบอกเพื่อนไว้ก่อนเลยถ้าเดินทางตอนกลางคืนอย่าไปทักอะไรถ้าเราไม่เห็นชัดเจน) ต่อให้น่ากลัวก็ช่างเพราะเพื่อนคนอื่นไม่เห็นกับเราจะทำให้เพื่อนคนอื่นใจไม่ดีไปด้วยครับ อย่างน้อยต่อให้เรากลัวขนาดไหนเราก็มีเพื่อนอยู่ข้างๆ ถ้าเกิดบอกเพื่อนไปแล้วมันกลัวกว่าเราจะทำไง ไม่บอกดีกว่าเช้ามาค่อยมาเล่าให้กันฟังจะดีมากครับ (เคล็ดลับเลย) แต่ก็ไปถึงอย่างปลอดภัยนะ แต่ช้านิดหน่อย(ก็บอกแล้วว่าสนุก ตื่นเต้น) **มาเข้าเรื่อง GPS กันต่อ ...เมนูทางลัดก็ยกเลิกการตั้งค่าไปตั้งแต่นั้นมาก็ไปไหนก็ไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างปลอดภัยและรวดเร็ว ก็ถือได้ว่า เครื่อง GPS นำทางของจีนราคา 2-3 พันบาท คุ้มค่าครับผมใช้มาก็ 4-5 ปีล่ะยังไม่เป็นอะไร ครบปีหรือสองปีก็ไปให้ร้านอัพเดทแผนที่ให้สักครั้ง เพื่ออัพแผนที่ใหม่ๆเข้าไปครับ
บางครั้งบางทีนานๆเราไปเที่ยวทีก็ต้องไปให้คุ้มกับการหยุดงาน ลางาน หรือหาความสุขให้กับตัวเราเองเยอะๆ ไปพักผ่อน ไปนอนห้องพักดีๆ หรือไปนอนกางเต้นท์เอาบรรกาศยามเช้าๆ ดื่มชาร้อนๆ หรือ กาแฟร้อนๆ หายใจให้สดชื่น มลพิษไม่มี ฟินส์สุดๆ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ชีวิตให้เดินต่อไป
การที่ไปเที่ยวแต่ล่ะครั้งมีทั้งสนุกมีทั้งตื่นเต้นที่ได้พบกับสิ่งใหม่ๆ สิ่งสวยงาม สถานที่แปลกใหม่ การเดินทางแต่ล่ะจังหวัด พบเจอคนหลากหลายเชื้อชาติ วัฒนธรรมของแต่ล่ะจังหวัดอาหารการกินต่างๆ ถือได้ว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตครับ จริงๆแล้วผมก็ไม่ได้คิดว่าตัวผมเองจะได้ไปเที่ยวหลากหลายสถานเท่าไหร่แต่เป็นความบังเอิญบ้าง ฟลุ๊คบ้างครับ ก็ว่าไปแล้วก็ไปหลายที่หลายจังหวัดเหมือนกัน
เอาตั้งแต่ทางเหนือลงมาก็ อำเภอแม่สาย วัดพระธาตุดอยตุง ดอยแม่แสลง ดอยสุเทพ วัดร่องขุ่น สวนดอกไม้พฤษา ถนนคนเดินเชียงใหม่ น้ำพุร้อนสันกำแพง พระธาตุลำปาง พระธาตุลำพูน อุทธยานแห่งชาติพระเจ้าตากสิน อุทธยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า วัดม่วง จ.อ่างทอง วัดโพธิ์พระเจ้าตากสิน จ.อยุธยา น้ำตกห้วยแม่ขมิ้น เขื่อนศรีนครินทร์ สะพานไม้มอญ (จำชื่อไม่ได้) ด่านเจดีย์สามองค์ สะพานข้ามแม่น้ำแคว รถไฟสายมรณะ จ.ชลบุรี จ.สมุทรสาคร จ.สมุทรสงคราม จ.ราชบุรี จ.เพชรบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ ......ฯลฯ เหลืออีกมากมายที่ยังกล่าวมาไม่หมด ครับ แต่ก็มาเสียดายเมื่อคอมพิวเตอร์ตัวโปรดของผมดันมาเสีย ฮาร์ดดิสท์ผัง รูปก็อยู่ในนั้นยังเอาออกมาไม่ได้ คำแนะนำจากร้านซ่อมคอมพิวเตอร์ เขาให้ผมเอาไปเข้าแลปในกทม.ก็น่าจะเอามาได้อยู่แต่อาจไม่หมดต้องดูความเสียหายว่าจะเอาออกมาได้เท่าไหร่...แต่ติดปัญหาเรื่องราคานี้สิเอาไว้ก่อนล่ะกัน....เป็นที่มาของเวบบล็อก GPSPHOTOONE แห่งนี้ เพื่อนึกถึงความหลังความจำดีๆ ความสุข ที่เคยไปแต่ล่ะสถานที่ บางสถานที่เราก็ไปแค่ครั้งเดียว บางสถานที่เราก็ไปหลายครั้ง จะเปิดดูรูปก็ไม่มีให้ดู เรื่องมันเศร้า...มันเป็นประสบการณ์ ที่บอกกับเราว่าต่อไปต้องทำไง ฝากเก็บรูปออนไลน์เลยครับสบายใจ
ฝากบล็อกแห่งนี้ด้วยนะครับหัดทำครั้งแรก ตอนนี้ก็ดูรูปไปก่อนเดี่ยวจะข้อมูลที่พอจำได้มาลงให้อีกครับ ***^^-^^